سلام ممنون از مطلب خوبتان.

ما دختران روحیه ای حساس داریم که علاوه بر خانواده جامعه نیز باید رعایت حال ما رو بکنند. متأسفانه در جامعه ما ملاک ارزشی دختران ازدواج است اگر دختری مدارج بالای علمی را طی کرده باشد و حتی خیلی هم هنرمند و کدبانو باشد ولی مجرد باشد هیچ ارزشی برای او قایل نمیشوند من دخترانی با این شرایط میشناسم که روحیه شان و امیدشان را از دست داده و رفتار خانواده و اطرافیان انها را کلافه کرده است فقط به این دلیل که میخواهند با معیار های خود همسری مناسب انتخاب کنند. نه از روی عشقی کورکورانه و هوسی زود گذر که بیشتر ان ازدواج ها به طلاق ختم میشود.

***

سلام و تحیت.

حرف شما متین و درست. جامعه باید کمی معقولانه تر و منطقی تر نگاه کند.

اما دو نکته را باید در نظر داشت:

  1. معیارهای جامعه را در نظر داشت و خود را در موضع تهمت قرار نداد. همیشه عَلَم مخالفت نشانه روشنفکری و روشن ضمیری نیست. در این زمینه یک مشاور بهتر می تواند انسان را راهنمایی کند.
  2. وسواس هم نتیجه مثبتی ندارد. باید مراقب بود که گرفتار آمال و آرزوهای دست نیافتنی نشد. سنگ بزرگ نشانه نزدن است!

مطالب دیگرمان در این موضوع را بخوانید.

خدای سبحان یاورتان باد.